Het vliegend hert in het verleden en heden

Een rommeldoos bracht een half gehavend boek uit 1881 aan het licht. Schoolleerboek van opa (geb.1887). Nieuwsgierig naar wat (over)opa eerder als kind te leren kreeg over plant en dierkunde, heb ik op internet gezocht of het boek wel  bekend was. En jawel, het was zelfs in zijn geheel gedigitaliseerd.(zie tekst foto midden onder en achter de link) In het gedeelte dat ik vond in de doos, stonden geen gegevens over het vliegend hert. Spannend was toen even of er in het ontbrekende deel iets over te vinden was.  En ja hoor, het verloren gegane deel bevatte leerstof over kevers. (zie foto rechts bovenaan)

In diezelfde doos vond ik ook een jubileumkrant uit 1953 van de Nieuwe Apeldoornsche Courant. Hierin stond een merkwaardig artikel over de kever. Weer zie foto onderaan en lees vooral het bijschrift. Wat ik me daarbij afvraag: Hoe werden die kevers in stock gehouden. Levend of dood, geprepareerd misschien? We weten dat het dier maar kort leeft in de bekende gedaante, om zich voort te planten en daarna sterft het. 

Hier nog een heel mooi, interessant verhaal over het vliegend hert van recente datum.

Titel	Handleiding bij het onderwijs in de beginselen der plant- en dierkunde
Auteur	M. Salverda
Editie	6
Uitgever	J.B. Wolters, 1881
Oorspronkelijk uit	KB, Nationale Bibliotheek van Nederland (original from Universiteitsbibliotheek Utrecht)
Gedigitaliseerd	12 juli 2017
Lengte	307 pagina's

Vliegend hert (Lucanus cervus)

In de afgelopen zomer is deze prachtige kever op een hekpaal van de tuiningang waargenomen. Met dank aan de persoon die de foto gemaakt heeft en de moeite genomen om die door te sturen naar de coördinator van de tuin. Op haar beurt heeft zij die weer met mij gedeeld. Heel veel dank! Een duidelijke foto van een mannelijk exemplaar. 
Het is zeker wel tien jaar geleden dat we een beetje hoop kregen, ooit de kever nog eens met eigen ogen te mogen zien. In de verre toekomst zou het dier misschien ooit een keer de tuin bereiken, maar de verwachting was, dat wij dat niet meer mee zouden maken. Wat een verrassing, deze zomer was het echt zover.
Rond de "waskolk" een plas ongeveer vier kilometer naar het zuiden, midden in de heide, had ik al een paar dode kevers gevonden. Een man en een vrouw. Ze waren dus in opmars, vanuit het grote bosgebied bij Gortel, waar rond de eeuwwisseling weer, een toen zeer zeldzaam exemplaar werd aangetroffen. Dat de kever bijna verdwenen was, lag aan de vergaande opruiming van het dode hout, in de vorige eeuw. Het streven was toen naar parkachtige bossen. De kever heeft juist vermolmd eiken-, beuken- of vruchtbomenhout nodig voor de afzetting van de eitjes. Hier meer info over de kevers. 

Vrouwelijke kever overreden door fietser

In het volgende blog, een verhaal uit een historische krant over het vliegend hert.