Brem (Cytisus scoparius).

Staat dit jaar vroeg in bloei.

Hier een link naar het artikel van 23 mei 2013. De brem is nu dus bijna een maand eerder in bloei.

http://natuurtuin.blogspot.nl/2013/05/cytisus-scoparius-brem.html

de blaadjes zijn nog nat van de morgendauw

Nog even een aanvulling op het blog van vorig jaar.

Opmerkelijk dat brem in het Fries; Bremerheide heet.

Van de flexibele takken werden in het verleden, bezems gemaakt en het hout schijnt goed brandhout te zijn. 
Bloemen deed men vaak in salades.

En de bloembottels werden in azijn ingelegd en gegeten als kappertjes

Na branden kon het zaad als koffiesurrogaat gedronken worden.

Jonge takken werden gebruikt met hetzelfde doel als hop in de bierbrouwerijen. Dit gaf een krachtig schuim. 
http://wilde-planten.nl/brem.htm
Brem heeft graag hoge droge grond, het is een snel groeiende grondstabilisator.

Myrrhis odorata roomse kervel

in bloei

In de keukenkruiden- en in de stinzenplantentuin bloeien op het ogenblik de roomse kervelpollen (Myrrhis odorata).

Het is een vaste plant. De hoogte varieert van 50cm tot 2 meter. Het gewas gedijt goed op vochtige grond in de halfschaduw. Regelmatige bemesting is, zoals bij de meeste kruiden wel nodig.

Alles van het kruid is eetbaar, ook de wortels.  In deze streek en in grote delen van Gelderland en Overijssel, zijn de varenachtige bladeren het hoofdingrediënt voor het streekgerecht; melkmoes of kruudmoes. De plant is rijk aan vitamineC en heeft een anijsachtige smaak doordat het de stof “anethol” bevat. Toegevoegd aan zure - of bittere gerechten, reduceert het de onaangenaamheid van de smaak. Zure gerechten  kunnen toe met aanzienlijk minder suiker. Deze zoete smaak, is ook de reden, waarom honingbijen dol zijn op de nectar van de bloemen, dat geld ook andere vliesvleugeligen en vooral voor vlinders. In Duitsland schijnen imkers roomse kervel rond hun bijenkasten aan te planten voor extra lekkere bloemenhoning. Onrijpe zaden zijn een delicatesse, ze smaken naar drop. Een gezond snoepje dus.

met onrijp zaad

De naam “rooms” geeft aan, dat het de enige soort is van het genus Myrrhis. De Duitse naam is Süssdolde, in het Engels heeft de plant de prachtige naam: sweet cicely. Soms heet het ook Spaanse kervel of mirrekervel. Het schijnt door Plinius in 50 na Chr. Gebruikt te zijn als surrogaat voor mirre.

Voor verdere toepasbaarheid in de keuken:
zie hier
http://herbstreatandtaste.blogspot.nl/2010/11/sweet-cicely-herb-benefits-uses-and.html

https://www.botanical.com/botanical/mgmh/c/cicswe67.html

5r

http://www.kloster-amelungsborn.de/juni.html