(Pycnoporus sanguineus) Vermiljoenzwam.

fotocollage vermiljoenzwam.

Op 1 februari 2011, schreef ik onderstaand blog, over mijn ontdekking in de tuin, van een paar exemplaren van de vermiljoenzwam, op een stuk van een composterende berkenboom. Volgens een recent artikel van:  http://www.natuurbericht.nl/?id=9923 zou de zwam in 1967 in ons land ontdekt zijn en sindsdien aan een stevige opmars bezig zijn op de zandgronden. 

Toen ik de tak zag liggen, eind januari 2011, was de zwam al op zijn retour. De kleuren aan het vervagen. De fotocollage vertoont een groter beeld dan de zwam in werkelijkheid was. Dat neemt niet weg, dat de zwam uit kan groeien tot een behoorlijke proportie. Rond de Kerst is het zijn hoogtepunt, vandaar dat hij in het natuurbericht de “Kerstzwam” wordt genoemd.

artikel van 1 februari 2011:

Een opvallende oranje/rode kleur en toch nooit opgemerkt. Vanmiddag zag ik hem ergens langs de omheining, in de rimboe van dood hout liggen.
De Vermiljoenzwam (Pycnoporus sanguineus).
Enkele exemplaren op een stuk dode tak in stijf bevroren toestand. Het mooist kwam de onderkant van de zwam, met de oranje/rode buisjes, tot zijn recht op de versplinterde punt van de tak. De zwam is zeldzaam, maar de afgelopen herfst kenmerkte zich door de vertoning van meer zeldzame paddestoelen en zwammen. Deze soort komt voor op hout van loofbomen, vooral berk, lijsterbes en kers.
Vruchtlichaam eenjarig, halfrond console- tot waaiervormig.

Na het voorjaar van 2011, heb ik de zwam in de tuin nog niet terug gezien, wel in de omgeving.