in bloei |
Het is een vaste plant. De hoogte varieert van 50cm tot 2
meter. Het gewas gedijt goed op vochtige grond in de halfschaduw. Regelmatige
bemesting is, zoals bij de meeste kruiden wel nodig.
Alles van het kruid is eetbaar, ook de wortels. In deze streek en in
grote delen van Gelderland en Overijssel, zijn de varenachtige bladeren het hoofdingrediënt
voor het streekgerecht; melkmoes of kruudmoes. De plant is rijk aan vitamineC en
heeft een anijsachtige smaak doordat het de stof “anethol” bevat. Toegevoegd
aan zure - of bittere gerechten, reduceert het de onaangenaamheid van de smaak. Zure gerechten kunnen toe met aanzienlijk minder suiker. Deze zoete smaak, is ook de reden, waarom honingbijen dol zijn op de nectar van de bloemen, dat geld ook andere
vliesvleugeligen en vooral voor vlinders. In Duitsland schijnen imkers roomse
kervel rond hun bijenkasten aan te planten voor extra lekkere bloemenhoning.
Onrijpe zaden zijn een delicatesse, ze smaken naar drop. Een gezond snoepje
dus.
met onrijp zaad |
De naam “rooms” geeft aan, dat het de enige soort is van het
genus Myrrhis. De Duitse naam is Süssdolde, in het Engels heeft de plant de
prachtige naam: sweet cicely. Soms heet het ook Spaanse kervel of mirrekervel.
Het schijnt door Plinius in 50 na Chr. Gebruikt te zijn als surrogaat voor
mirre.
Voor verdere toepasbaarheid in de keuken:
zie hier
http://herbstreatandtaste.blogspot.nl/2010/11/sweet-cicely-herb-benefits-uses-and.html
zie hier
http://herbstreatandtaste.blogspot.nl/2010/11/sweet-cicely-herb-benefits-uses-and.html
5r
http://www.kloster-amelungsborn.de/juni.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten