Beukenootjes.

de nootjes van de bruine beuk in de tuin

De bruine beukenboom (Fagus sylvatica)  is dit jaar niet alleen mooi om het fraai gekleurde blad, maar de takken hangen nu ook nog eens vol met mooie rode nootjes. Voor de eekhoorns, diverse knaagdieren en sommige vogels, die in de tuin leven betekent dit een volle maag. Het voordeel van voldoende eten voor de dieren is een sterkere lichaamsconditie, zodat ze een goede kans maken, de winter te overleven. Het aantal nakomelingen zal ook meer en sterker zijn dan in magere jaren. In de grote natuur, zal het grof wild hier ook op reageren met het werpen van meer kalveren en een groter aantal biggen. 

Voor de beuk wordt dit seizoen een zg. volmast jaar verwacht. Het voedsel aanbod van eiken en beuken wordt uitgedrukt in "mast". Vetmesten, is hiervan afgeleid. Vroeger joegen de boeren hun varkens het bos in om ze vet te masten, met noten en eikels. Mast wordt onderscheiden in: extreme volmast, volmast, redelijke mast, plaatselijke mast of geen mast. Per vruchtensoort kan dat verschillen. Voor dit jaar geld voor beukenootjes een volmast jaar.
Lees hier meer.

Biefstukzwam (Fistulina hepatica) op eik

Aan de voet van een zomereik (Quercus robur), in de directe omgeving van de tuin, groeit voor de 2^e keer een biefstukzwam (Fistulina hepatica). 

In september 2012 zat de zwam op dezelfde plaats. Vorig jaar was er niets van te zien. Nu groeit er weer één, maar een minder mooi exemplaar als de eerste keer. 

Biefstukzwammen houden van eikenbomen. De hierdoor aangetaste eiken zijn wel te dode opgeschreven. Gezonde eiken worden 200 tot 300 jaar oud. Bij heel gunstige omstandigheden kan een eik ouder worden. tussen 100 tot 200 jaar stopt de lengtegroei. De dikste eik van Nederland is te zien achter kasteel Verwolde in de buurt van Lochem. Deze boom is ongeveer 500 jaar oud.

http://www.monumentaltrees.com/nl/nld/gelderland/lochem/283_landgoedhuisverwolde/1647/

onderkant van de zwam

Hier meer over  de biefstukzwam van 2012

Bijen naar de bloeiende grote heidevelden

De bijenkasten hebben al een poosje geleden de tuin verruild voor de bloeiende heide. De grote velden van Caluna vulgaris of stuikheide, zijn nu prachtig paars gekleurd. Op zonnige dagen geurt het er naar honing. Op een regenachtige dag en helemaal als er een regenbui overheen trekt, is de heide bijzonder mooi.

Het stukje heide in de tuin ondergaat op het ogenblik een opknapbeurt. De bloei wordt hierdoor enigszins geremd.  Bijen en Calluna houden van elkaar. Wie de afzonderlijke kleine bloempjes bekijkt staat versteld van de schoonheid ervan.

Hier en daar staat wat Erica tetralix of dopheide door de calluna heen.

Erica houdt van vochtige grond en calluna heeft liever wat drogere zandgrond. Kraaiheide (Empetrum nigrum) is de derde soort, die op een paar kilometer zuidelijker, zijn uiterste grens heeft bereikt. Ze komt hier alleen nog voor op noordelijke hellingen en koudere plekken. Deze drie soorten kunnen heel soms op de grote heidevelden, bij elkaar groeiend, bewonderd worden.

Voor bijen is alleen de calluna van belang. De nectar van de erica is voor het tongetje van de bij moeilijk te bereiken doordat de bloem een lange ballonvorm heeft. Voor het blog van vorig jaar, KLIK HIER.

Op Wikipedia is een artikel over de heide in de streektaal, het Nedersaksisch te lezen en dit keer in het Nunspeets dialect van die taal. ZIE HIER.

Icarus blauwtje (Polyommatus Icarus)

Deze mooie vlinder is afgelopen tijd meerdere keren waargenomen in de tuin. Prachtig op de foto gezet door Jannine. 
Het is een veel voorkomende soort. De rupsen kunnen leven op allerlei vlinderbloemigen.

Meestal hebben mannetjes een iriserende blauwe kleur. Wijfjes zijn vaak bruin. 

http://www.landschapoverijssel.nl/icarusblauwtje

http://www.vlindernet.nl/vlindersoort.php?vlinderid=1075

Vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula).

Nog eens een mooie vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula).

Onlangs waargenomen in de bijentuin en langszij, op de plaat gezet door Jannine.

Klik op de foto voor een meer uitgebreide beschrijving, op dit blog, met twee foto’s;

één van de vuurjuffer in een andere stand en één van de azuurblauwe waterjuffer.

 HIER kunt u het het larve stadium van het insect bekijken. 

Boekweit (Fagopyrum esculentum)

Onlangs is er een vergroot en functioneel terras aangelegd voor de Imkerhoeve. De rand is ingezaaid met een mengsel van wilde- op bijen afgestemde bloemen.

Opvallend zijn de witte boekweitbloemen. Boekweit (Fagopyrum esculentum) geeft een smakelijke en geurige honing. Ook als medicinale plant is boekweit niet over het hoofd te zien.

Thuisland van dit veelzijdige graan is Noord-India, waar het zwarte rijst genoemd wordt. Griekse monniken verbouwden het graan. Slaven (volk) brachten het via o.a. Oekraïne naar Europa.

Vanwege de driekantige zaden, die aan beukennootjes doen denken heet het dan ook “beukentarwe”.

Boekweit bloemen zijn wit of rood met een roze bloemdek. Ze hebben een aangenaam kruidige geur. Boekweit heeft een rode stengel. 

Het gebruik van boekweitdoppen, als vulling van orthopedische kussens is bekend.

Een natuurlijke en gezond vulsel dat chronische hoofdpijn, hypertensie en migraine elimineert vanwege het effect van acupressuur.

Wikipedia biedt een uitgebreide praktische beschrijving: http://nl.wikipedia.org/wiki/Boekweit

De vele medische eigenschappen zijn na te lezen op deze link. 

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/104099-de-geneeskracht-van-boekweit.html

Vlindertelling

Icarusblauwtje op boerenwormkruid

citroenvlinder

Op 1, 2 en 3 augustus is er een tuinvlindertelling georganiseerd, door de vlinderstichting. Iedereen kan mee tellen en graag het resultaat doorgeven op: www.vlindermee.nl Hopelijk is dan het weerbeeld een beetje zonnig. Vlinders houden heel erg van zonneschijn.
In de bijentuin is een vlinder thematuin, compleet met nectarkroeg gerealiseerd en daar in de buurt een insectenhotel. De mooie vlinderfoto's, rondom dit artikel, zijn met veel geduld en inzet gemaakt in de bijentuin, door Jannine.

landkaartje

Wieken molen in rouwstand als eerbetoon slachtoffers MH17

De wieken  van molen "de Duif" in het buitengebied van  Nunspeet, staan deze dagen in rouwstand.
De wieken draaien tegen de klok in. Bij rouw staat de onderste wiek stil, voorbij de deur, wat het heengaan symboliseert.  De wieken zijn dan onbedekt. Bij de geboorte van een baby, staat de onderste wiek aan de andere kant, voordat hij de deur passeert en is dan een teken van de komende.
http://www.molens.nl/site/index.php

wieken molen "de Duif"in rouwstand

Warm weer en koelere plaatsen

Met deze warmte zoeken mensen graag naar koele plaatsen.
In bossen en parken is de temperatuur een paar graden minder, volgens dit artikel van natuurbericht. http://www.natuurbericht.nl/?id=12610&cat=planten
En dat leert ook de ervaring.

Onze oprechte deelneming rip slachtoffers MH17

Vechtanjer Dianthus deltoides

Vechtanjerfoto van Jannine Haverkamp

Vecht anjer, Zwolse anjer of steen anjer (Dianthus deltoides), wordt dit mooie, beschermde anjertje genoemd. Vindplaats in het wild is dan ook, langs de rivier de Vecht. Die vanuit Duitsland, met de laatste éénderde van zijn totale lengte, over Overijssels grondgebied stroomt en ten noorden van Zwolle uitmond in het Zwarte water, die het water verder naar het Zwarte meer transporteert,  een onderdeel van het vroegere IJsselmeer.

Ook het stroomgebied van de rivier de Dinkel mag niet over het hoofd gezien worden, als belangrijke vindplaats van de anjer. Steen anjer wordt het bloempje ook genoemd, omdat het als rotsplantje ook heel geschikt is. Een klein beetje kalk lust de plant graag. Verder prefereert hij droge, voedselarme zandgrond. Tussen het gras vormt deze soort, dichte zoden, wat in de Bijennatuurtuin ook zichtbaar begint te worden.

In 2012 is de plant uitgekozen als bedreigde plant van het jaar en zo onder de aandacht gebracht door de:

Loki Schmidt Stiftung Naturschutz Hamburg. http://devecht.eu/Default.aspx?tabid=9643

Het is een drachtplant voor vlinders, wilde bijen en HONINGBIJEN (HB1)

Smalle weegbree Plantago lanceolata L

Plantago lanceolata, is de latijnse naam voor smalle weegbree. Een veel voorkomende plant en hij groeit dit jaar nog eens overal extra uitbundig, ook in de bijentuin. Honingbijen vliegen op de minuscule witte bloemen, die bloeien met veel stuifmeel, op een hoge gegroefde stengel. Van ouds heeft weegbree een roemrijke en waardevolle medicinale reputatie. Men bestreed ermee; acne, aderontsteking, beten en steken, bronchitis, diaree, neusbloeding, vermoeide ogen, gezichtsvermogen, reuma en wonden. Thee, kompressen en tincturen werden er van gemaakt. De Angelsaksen vonden het één van de negen heilige kruiden en het werd zelfs door William Shakespeare genoemd in Romeo en Julia met verwijzing naar zijn huid helende eigenschappen.

De jonge lancetvormige bladeren, die als een rozet aan de voet van de plant groeien, zijn rauw eetbaar door salades, ze zijn kookbaar door soepen en droogbaar voor later medicinaal gebruik.

Andere soorten weegbree, die in ons land voorkomen zijn o.a. de grote weegbree (Plantago major) , de ruige weegbree (Plantago media)  en de hertshoorn weegbree (Plantago coronopus)  een zoutminnende soort, die groeit langs wegen die in de winter bij gladheid gepekeld worden. Langs de tuin loopt een dergelijke weg en in de berm daarvan, komt ook hertshoorn weegbree voor.

Plantago lanceolata, Plantago media, en Plantago coronopus, dragen officieel nog een L achter hun wetenschappelijke naam, ten teken dat Carolus Linnaeus hen die naam gegeven heeft. Een heel klein beetje trots mogen we er toch wel op zijn, dat deze man, hier dicht in de buurt, aan de universiteit van Harderwijk gestudeerd heeft en gepromoveerd is. http://nl.wikipedia.org/wiki/Carolus_Linnaeus

Hier een link naar een beschrijving van Linnaeus in de streektaal, het Nedersaksisch: http://nds-nl.wikipedia.org/wiki/Carolus_Linnaeus