beginnen aan hun paringstijd. Elk jaar weer een spectaculair gebeuren. In het ven was nog niets anders te zien, dan een kikker, die vanaf de kant in het water dook. Op het water van de vijver dreef in een hoek al een laag dril. De rest was één en al leven, van spartelende en kwakende kikkers. Langs de kant zaten ze zij aan zij, heel veel, om bij het minste geritsel de veiligheid van het water te zoeken.
Eén kikkerpaar dook niet zo snel weg, als ze individueel gedaan zouden hebben, onder normale omstandigheden. Zij had waarschijnlijk al een lange weg gegaan met hem op de rug. Hij grijpt haar als een schat aan zo dicht mogelijk bij zijn schuilplaats, klimt op haar rug en laat haar niet meer los, voor ze haar eitjes in het water heeft gedeponeerd. Onmiddellijk laat hij ook zijn aandeel in de bevruchting er overheen gaan en een nieuwe generatie wordt weer gevormd.
Het paar op de kant maakte geen haast om te water te komen. Was zij moe van de lange tocht, met hem op de rug?
Hoe dan ook, het was goed om een bruidsfotoreportage te maken. Hier een video van het gebeuren uit 2016.
