Wilde eendenpaar (Anas Platyrhyncha)

Ieder voorjaar komen ze trouw de vijver van de tuin bezoeken. Eén wilde eendenpaar. Je ziet ze genieten, van het water, van de begroeiing en van elkaar. Ze zwemmen en scharrelen wat rond maar tot broeden, binnen de grenzen van de tuin komt het nooit. Blijkbaar is de vijver toch aan de kleine kant.

Lenteklokje (Leucojum vernum)

Al zolang het stinzenplantje in de tuin voorkomt, wordt er elk vroege voorjaar, wanneer ze bloeit, wel een artikel aan dit mooie bolgewasje gewijd. Het staat graag een beetje nat en onder de rode beuk is daarvoor een goede plaats, omdat bij regen, het water langs de gladde stam van de boom, naar beneden stroomt en de bolletjes op die manier, rijk van vocht voorziet. Alles aan de plant is giftig. Toch deert dit de bijen niet. Ze halen pollen en nectar uit de klokvormige kelkjes. Vanmiddag had een bijtje het er wel heel druk mee. Zijn pootjes waren helemaal geel gekleurd en zwaar van de stuifmeelkorfjes. Het diertje viel telkens uit het klokje, naar beneden en krabbelde dan weer overeind, om weer naar de bloem te vliegen. Dit tafereeltje herhaalde zich verschillende keren.
Ook de vele bloeiende sneeuwklokjes, werden druk door de Bijen bezocht.
Klik hier voor het artikel van vorig jaar.

bij in sneeuwklokje

bij valt op de grond

Zwarte els (Alnus glutinosa)

vier stammen els aan  vijverrand

aan de rand van de vijver, staat een zwarte els, een naaktbloeier. D.w.z. dat de boom vroeg in het voorjaar bloeit, eer er blad aan komt. Wat nu het geval is. Bestuiving van de vruchten, door middel van stuifmeel of pollen wordt zo niet door blad gehinderd en kan effectief plaats vinden.

Elzen staan graag aan de waterkant of op natte plekken in bossen. Water trekken ze aan met een oppervlakkig wortelsysteem, waartussen bolletjes met bacteriën groeien die het vermogen hebben via de boom stikstof uit de lucht te filteren en weer af te geven aan de bodem. Ook door bladafval komt veel stikstof vrij. De boom verrijkt ook het water met voedsel voor vissen en Bijen. Zeker omdat de Bijendrinkplaats onder de zwarte els gelegen is. In het bijzonder gebeurt dit wanneer de boom vruchtdragend is.
De bloeisels aan de boom zijn zowel mannelijk katjes, de bestuivers (lange bellen) als vrouwelijk (houtige proppen).

proppen die nu boven de vijver hangen

Bijen verzamelen stuifmeel op de knoppen en bladeren van deze en nog wat andere bomen voor productie van propolis, door de afscheiding van de ​​harsachtige stof. Hier meerover deze gezonde stof en hoe bijen dit maken met hun lijfjes. Erg interessant!

Imkers raden aan om de bijen te voeden met stuifmeel van de els, zelfs voordat het bloeit. Om dit te kunnen doen, worden takken afgesneden en in een warme kamer in een zeef gelegd, met papier eronder. Zodra de helmknoppen openen, de zeef schudden, zodat het stuifmeel op het papier valt. Dit mengen door het voedsel; honing, suiker of siroop en aan de bijen geven.

Hieronder een aantal geneeskrachtige eigenschappen van schors, vruchten en blad van de els:

Actie: tonic, samentrekkend, laxerend, emetische, koortsverdrijvend, galactogogue, antiparasitaire, anthelminticum, choleretic, anti-inflammatoire, krampstillend, hemostatische, tonziruyuschee.

De bladeren zijn rijk aan eiwitten (tot 20%), vetten (6%), vitamine C, caroteen, flavonoïden, harszuren. Hebben samentrekkende, anthelmintische en stimulerende borstvoeding actie. Gebruikt in laryngitis en andere aandoeningen van de luchtwegen, om stuwing in zogende moeders te voorkomen. Infusie van bladeren - als anti-inflammatoire en adstringerende bij ziekten van de keel en de darmen; als een zweetmiddel voor verkoudheid en hoesten; wondgenezing; reuma en jicht. Bouillon van bladeren - borstkanker, pyloric maag, alvleesklier, twaalfvingerige darm, slokdarm, rectum, keel, tong, eierstok en andere tumoren.Voetenbad verwijdert het gevoel van vermoeidheid tijdens lange tocht. Alcoholisch extract van de bladeren "Alglutin" wordt aanbevolen als een laxeermiddel voor chronische constipatie.

De bast bevat essentiële olie, vitamine PP. Heeft tonic, samentrekkend, laxeermiddel, koortswerende en versterkende werking. Verse schors veroorzaakt braken. Infusie en tinctuur van schors - samentrekkende en anti-inflammatoire enteritis en colitis. Een afkooksel van de schors - een hemostatische in ontsteking en bloeden uit de darm, voor het spoelen - bij ziekten van de keel en mond, kompressen - zweren en wonden, als een zoetmiddel, bij diarree. Els schors poeder - anti-kanker middel.

Gekookt in azijn bast - reinigingsmiddel tegen luizen en huidziekten (schurft, zweren).In vloeibare vorm, kan worden gebruikt als een tandpasta.

Kegels van de els bevatten tannines pirogallovoy groep bestaande tannine (2,5%) en galluszuur (ongeveer 4%). Elskegels hebben door de aanwezigheid van tannines een sterk samentrekkende en desinfecterende eigenschappen. Bovendien hebben els kegels ook anti-inflammatoire, desensibilisatie en hemostatische effect. Tinctuur en de infusie van kegels (in het bijzonder de zomer, groene "kegels"), vloeibare en droge extracten ("Thmelini") - acute en chronische enteritis en colitis, dysenterie, verkoudheid, hoesten, jicht;gorgelen, de mond, het tandvlees en zweetdrijvend in de vorm van thee versterken. Maken deel uit van de collectie van de maag.

Het extract van de bloeiwijzen en stuifmeel heeft antiprotozoaire actie.

De keerzijde van deze gezondheidsles is ook dat de pollen, hooikoorts kunnen veroorzaken. Lees hier verder:

Bijen op Boerenkrokus

De zon scheen gisteren en ook vandaag. Op beide dagen waren er meteen ook wat Bijen actief. Ze wisten de wijd openstaande kelken van de Boerenkrokus  (Crocus tommasinianus) te vinden. Op dit moment, de enige nectar en pollen leverende plant in e tuin. Deze video van een honing bij, die zoemend op en om de boerenkrokus vliegt, is een paar jaar geleden opgenomen in de tuin.

Kraaiheide

één van de vier heidesoorten, die in ons land voorkomen. Vorig jaar schreef ik dat de kraaiheide uit de tuin verdwenen was. Dat is gelukkig niet zo. 
http://natuurtuin.blogspot.nl/2014/02/kraaiheide-empetrum-nigrum.html
Het bleek dat de plant zich verstopt had tussen het hoger opgaande groen, vooral veel haarmos.
Tegen de sneeuw, staken de donker groene sprieten voldoende af, om met één oogopslag te zien dat ze niet helemaal weg waren wel sterk ingekrompen.

Deze circumpolair verspreide plant, bestaat uit groenblijvende dwergstruiken.
Kraaien, maar vooral spreeuwen, eten van de bessen en verspreiden zo de struik d.m.v. hun darmkanalen.
Bestuivers zijn Bijen en zweefvliegen, maar komt meest tot stand door de wind. De bloemen zijn nectarrijk.
Individuele struiken kunnen meer dan tachtig jaar oud worden. De plant vormt een mycorrhiza van het Ericaceae type. Mycorrhiza is een samenlevingsvorm (symbiose) van schimmels en plantenwortels. http://nl.wikipedia.org/wiki/Mycorrhiza.
De vruchten smaken zuur en bitter, omdat ze Andromedotoxin bevatten. Hierdoor kunnen ze enigszins bedwelmend en duizelingwekkend werken.
In de volksgeneeskunde, staan de bessen bekend om het hoge gehalte aan vitamine C, tegen scheurbuik en dankzij het tannine gehalte werden ze tegen diarree gebruikt.
Eskimo’s verwerken ze door diverse gerechten.
Bessen uit de natuur kunnen voor de veiligheid, niet zo van de stuiken gegeten worden. Veel mensen doen dat, vooral met blauwe bosbessen, om eens te proeven, hoe ze smaken. Thuis eerst wassen en even in kokend water dompelen.
Let er bij het plukken op dat u geen wondjes aan uw handen, of lichaamsdelen hebt, die met de bessen in contact komen. U bent beslist het eerste slachtoffer niet en de gevolgen zijn niet te genezen. http://www.kiza.nl/content/vossen  

Sneeuw

Op dit moment sneeuwt het met grote vlokken. In de Bijentuin lag echter nog steeds een laag, die nog niet weggesmolten was. Hieronder wat foto's.

kraaiheide

Imkerhoeve met vijver

het ven met één van de bijenstallen

de winter lust nog wel eens een groen blaadje

open stuk met jeneverbesbomen

Boerenkrokus (Crocus tommasinianus)

Tussen sneeuw, vervormt tot klonten ijs, wordt de aandoenlijk teer doorschijnende stengel met bloemknop van het eerste exemplaar, al weer zichtbaar. In zachte winters - en dat was tot nu toe het geval -, is deze krokussoort een vroege verschijning. Ze kan dan al half januari verwacht worden. De paars-lila bloemen hebben als kenmerk, dat ze  hun kelken met opvallende oranje meeldraden, wijd openen in de zonneschijn. Als de temperatuur zo hoog is, dat de bijen gaan vliegen, komen ze vaak met zware stuifmeelkorven aan hun pootjes, van de bloemen af. Lees hier de artikelen van voorgaande jaren.
Sneeuwklokjes staan al een paar weken, te popelen om te gaan bloeien. Beide soorten staan onder de bruine beuk, in de stinsenplantentuin.

IJsvorming

ijsvloer op ven met laagje rijp

beginnende ijslaag 

op vijver en ven. Als de dagen gaan lengen, gaan de nachten strengen, zo luidt een spreekwoord. Hoewel het maar licht gevroren heeft, is er in de afgelopen nachten toch een ijsvloer ontstaan op de plassen in de Bijentuin. Bevriezen van water is een ingewikkeld proces. Een ijslaag op welk water dan ook kan zich niet vormen, eer al het diepere water tot op de bodem toe een temperatuur van 4^o C heeft aangenomen. Hoe ijs zich vormt en ook groeit, klik hier.

Tuinvogeltelling op 17 en 18 januari.

Elk jaar organiseert de stichting Vogelbescherming. een tuinvogeltelling. Meedoen is leuk en eenvoudig. Een door uzelf te kiezen half uur, in de tuin kijken en tellen hoeveel en welke vogels u ziet. Dat kan gemakkelijk zittend vanachter een raam, met zicht op uw tuin.  Om vogels naar uw tuin te lokken, kunt u  de voederplaatsen vanaf nu, al in de gaten houden en ze van voldoende voer voorzien.
Voor instructies en het doorgeven van het resultaat, klik hier.

Sleedoornpage (Thecla betulae)

foto Jannine

soms nog berkenpage genoemd, zoals de wetenschappelijke naam aangeeft, is een vlinder, die haar eitjes afzet in de oksels van de takken van de sleedoornstruik, vandaar de naam "sleedoornpage". Rond het jaar 2005 zijn er in de Bijentuin, rond deze tijd, zeven eitjes aangetroffen, op de sleedoorns. Nu de takken kaal zijn, zijn de eitjes het beste waarneembaar. http://www.natuurbericht.nl/?id=13043
De vlinder vliegt van eind juli tot eind oktober. In die tijd zet ze haar witte, platte eitjes af, op ongeveer 2 a 3 jaar oude takken. Onder afgevallen bladeren verpoppen de rupsen zich op het eind van juni. Dit popstadium duurt 10 tot 22 dagen.
Vroeger droeg de vlinder, de naam "berkenpage". Later werd ingezien dat de eitjes op de oksels van sleedoorntakken worden afgezet. Wel behoort de berk tot één  van de voedselbronnen en verblijfplaatsen voor en van de vlinder. Ze voeden zich vooral met honingdauw; http://nl.wikipedia.org/wiki/Honingdauw.  Soms met nectar van bijvoorbeeld koninginnenkruid. In de Bijentuin zijn ze snoepend betrapt, door fotografe Jannine, op Canadese guldenroede, zoals ook op de bovenste foto te zien is. De mannetjes scholen samen in de kruinen van vrijstaande bomen (de ontmoetingsbomen) en maken van daaruit korte, dwarrelende vluchten. Doordat de vlinders veel boven in de bomen leven, worden ze slechts weinig gezien. De vrouwtjes hebben een geheimzinnige manier van leven en verblijven een aanzienlijk deel van hun tijd in de bomen en struiken.
De vlinder staat op de rode lijst van bedreigde soorten.
Hieronder een scan uit een "oud" boek, met nog meer informatie.

Egels (Erinaceus europaeus) in winterslaap?

Ja, maar zelf in de winter zie je wel eens een platgereden egels op de weg. Hoe zit dat dan?
In de Bijentuin vinden ook deze dieren beschutte en veilige plaatsen. De tuin ligt niet direct aan een drukke verkeersweg. De zanderige bodem is ideaal voor egels. Bosranden en open plekken in het bos zijn hun habitatten. Vochtige plaatsen en moerassen, kunnen ze niet verdragen, zeker niet in combinatie met koude.
Het bekende verdedigingswapen van de egel zijn de pennen. Met een dikke spier om het lichaam kunnen ze geopend en gesloten worden. Deze naalden zijn drie cm. lang. Volwassen dieren hebben 5-6000 met lucht gevulde stekels. Jonge dieren hebben er wel tot 3 miljoen.
Een egel in winterse voedselnood, vooral bij vriezend weer, kan men wat kattenbrokken geven.
In de praktijk zoeken ze vaak droge schuilplaatsen onder tuinschuurtjes e. d. Men vindt dan wat dikke zwarte keutels en door deze vieze vondsten begrijpen mensen soms niet wat er aan de hand is. Ze gaan in de aanval om ongedierte te bestrijden. Het loopt meestal uit op uitroeiing van nuttige en onschuldige egels. Door een sterk ontwikkeld reukorgaan kunnen ze insecten in de grond opsporen en verorberen.
Lees het hier meer over winterslaap...

Winterwandeling o.l.v. gids