donderdag 22 december 2016

Juniperus of jeneverbes.

In de tuin staan twee beeldbepalende zuilvormige bomen met een lengte van ongeveer 5 meter. Juniperus is de Latijnse samenvoeging voor junior en verschijning. De jongere bessen verschijnen al, voordat de oudere zijn afgevallen. Dat is op één van de foto’s ook duidelijk te zien. De groenblijvende cipres behoort met de taxus tot de, in ons land, inheemse soorten. In de loop van de eeuwen, zijn er een reeks fantasie rijke spookverhalen rondom deze bijzondere boom geweven. In de Nedersaksische streektaal, die in onze omgeving zo ongeveer zijn westerse grens bereikt heeft, draagt de boom de naam: Damper (Elburg), Wacholder( Apeldoorn) en de bessen heten: Dammels. 
een rijpe en een onrijpe bes
Goed rijpe, twee jarige jeneverbessen hebben een hoge medicinale waarde, maar ze zijn ook giftig en ze moeten dus met beleid ingenomen worden. Bij zwangerschap zijn ze ronduit gevaarlijk.
Als smaakmaker staan ze bekend in zuurkool (wel koken) en jenever. Waarschijnlijk door vraat van de jonge toppen, door dieren, komt de boom in nogal verschillende vormen in het landschap voor. Ze hebben stekelige naalden met een kenmerkende witte streep in de lengte aan de onderkant. Kleine vogels nestelen er graag in. http://schuttersbosch.dse.nl/Educ_items/Jeneverbes.htm 


De juuste biotoop. NDS. streektaal.
De jeneverbees leef in symbiose mit een schimmel. Bie ofwezigheid van disse schimmel kiemt de jeneverbees slecht. De schimmel kan niet goed tegen verzuring van de bojem. In terreinen waor de invleud van mest is terug-edrongen bliekt de jeneverbees bie enige rust goed te kiemen.
Aldus de Nedersaksische wikipedia pagina. (in het Vierhoutens dialect van de NDStaal)


Toepassing in de geneeskunde 
Juniper heeft een sterke phytoncide eigenschappen. Phytoncide is een stof dat rotten tegengaat en insecten weert.
Indianen van Noord-Amerika plaatsten voor de behandeling van tuberculose, botten en gewrichten, patiënten in bosjes van deze planten, waar de lucht verzadigd is met vluchtige vloeistoffen.
Als medicinale grondstof gebruikt men de vruchten van de jeneverbes (Fructus juniperi communis, Baccae juniperi ), die in het najaar worden verzameld en gedroogd bij een temperatuur van 30 ° C of onder de dakrand. Drogen mag men alleen rijpe bessen bruin of paars-zwart, glanzend, soms met een blauwachtige tint. Onrijpe bessen, moeten worden verwijderd. Lucht gedroogde bessen zijn zwart-bruin of paars, soms met een blauwe waslaag. De smaak is zoet-pittige wanneer ze worden geplet - met aromatische harsachtige geur, vochtigheid niet hoger dan 20% 
In de geneeskunde gebruikt jeneverbessen als vochtafdrijvend, ontsmettingsmiddel van urinewegen, slijmoplossend, choleretic en het verbeteren van de spijsvertering, bij diarree en winderigheid. Essentiële olie van de naalden heeft sterke desinfecterende eigenschappen.
In de volksgeneeskunde gebruikte men ze intern, tegen oedeem, malaria, nierziekten, blaasontsteking, jicht, reuma, artritis; extern - als een afleiding en een pijnstillend middel voor het spoelen bij ontsteking van het tandvlees, bij eczeem en schurft . Afkooksel van de takken bevordert genezing van tuberculose, bronchitis, maagzweren, huidziekten; als allerlei allergieën .
Toepassing jeneverbes geïndiceerd bij nierontsteking, omdat bloed in de urine, ernstige vergiftiging en amplificatie van het ontstekingsproces kan veroorzaken.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten